środa, 12 stycznia 2011

Coraz bliżej beatyfikacji ś+p Jana Pawła II

Jak donosi Andrzej Tornielli, watykanista z Il Giornale, Kongregacja spraw kanonizacyjnych zatwierdziła dokumenty cudu wymaganego do beatyfikacji sługi Bożego Jana Pawła II. Ze strony formalnej kończy to proces beatyfikacyjny i obecnie należy już tylko czekać na przekazanie całego dossier do Ojca świętego, który podejmie decyzję o podpisaniu dekretu beatyfikacyjnego i wyznaczy termin jego ogłoszenia.

Naszym Czytelnikom przypominamy, że beatyfikacja to wyłącznie zezwolenie na kult publiczny sługi Bożego w czasie i miejscu określonym w dekrecie. W żadnym razie nie jest to nieomylne potwierdzenie przynależności do grona świętych Pańskich - takim ostatecznym potwierdzeniem jest dopiero dekret kanonizacyjny ustanawiający dla wszystkich wiernych obowiązek oddawania czci.

Jeden z naszych Czytelników wskazał nam umieszczony na Opoce wywiad z ks. dr Andrzejem Scąbrem, w którym znaleźć można m.in. takie "kwiatki":

Czy może Ksiądz wyjaśnić Czytelnikom różnicę między błogosławionym a świętym? Między beatyfikacją a kanonizacją?

To są pojęcia tożsame. Beatyfikacja — błogosławiony, kanonizacja — święty. Różnica polega tylko na zakresie kultu. W przypadku błogosławionego, czyli beatyfikacji, Stolica Apostolska, konkretnie Ojciec Święty, zezwala czy potwierdza kult lokalny, który jest w konkretnej grupie wiernych, czy to diecezji, czy to zgromadzenia, czy to regionu. W przypadku kanonizacji potwierdzany jest kult uniwersalny, który dotyczy całego Kościoła Powszechnego. Innej różnicy nie ma. Nie można powiedzieć, że błogosławiony jest mniej szczęśliwy w niebie niż święty. Tak nie jest. Kościół nabiera moralnej pewności, że zarówno błogosławiony jak i święty jest zbawiony, bo na tym polega świętość.


Ksiądz doktor niestety się myli. Różnicę między beatyfikacją a kanonizacją najlepiej ukazać na materiale źródłowym - porównajmy więc istotne fragmenty dwóch dekretów dotyczących osoby św. Józefa Marii Escrivy de Balaguera.

najpierw dekret beatyfikacyjny:

Przychylając się do próśb naszych braci - Kamila Ruini, Naszego Wikariusza dla miasta Rzym oraz Piotra Jakuba Nonis, biskupa Vicenzy, jak również wielu Braci w Episkopacie oraz licznych wiernych, po wysłuchaniu opinii Kongregacji do spraw Świętych, Mocą Naszego Urzędu Apostolskiego oświadczamy, że Czcigodni Słudzy Boży - Józef Maria Escrivá de Balaguer, kapłan, założyciel Opus Dei oraz (...) (tu padają informację o drugiej osobie - Dextimus) mogą być od tej chwili nazywani Błogosławionymi, a ich uroczystości mogą być obchodzone w miejscach oraz w sposób określony przez prawo, każdego roku, w dzień ich narodzin dla Nieba: 26 czerwca dla Józefa Marii Escrivá de Balaguer oraz (...)(data swięta dla drugiej osoby - Dextimus).
W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Amen.
Jak widać - beatyfikacja jest wyłącznie zezwoleniem na rozpoczęcie zgodnego z prawem szczegółowym (mogą być np. ograniczenia co do terytorium czy czasu) kultu publicznego, czyli publiczne wystawianie świątyń pod wezwaniem sługi Bożego, wieszanie tamże obrazów, wystawianie pomników, celebracje publicznych nabożeństw za wstawiennictwem sługi Bożego, publiczne odmawianie litanii do sługi Bożego, itp.
Dekret beatyfikacyjny nie wypowiada się ani słowem na temat tego, czy dany sługa Boży jest już zbawiony w Niebie.
Dekret beatyfikacyjny jak widać jest dokumentem dyscyplinarnym, a nie doktrynalnym, nie nakłada na Kościół żadnego nowego obliga, a jedynie zezwala osobom chętnym na rozpoczęcie kultu publicznego. Zewnętrznym wyrazem rozpoczęcia kultu publicznego jest odsłonięcie wizerunku sługi Bożego, który to wizerunek do chwili ogłoszenia dekretu beatyfikacyjnego pozostaje zasłonięty.

i do kompletu - dekret kanonizacyjny:

Ad honorem Sanctae et Individuae Trinitatis, ad exaltationem fidei catholicae et vitae christianae incrementum, auctoritate Domini nostri Iesu Christi, beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, matura deliberatione praehabita et divina ope saepius implorata, ac de plurimorum Fratrum Nostrorum consilio, beatum Iosephmariam Escrivá de Balaguer Sanctum esse decernimus et definimus, Sanctorum Catalogo adscribimus, statuentes eum in universa Ecclesia inter Sanctos pia devotione recoli debere. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Na cześć Trójcy Przenajświętszej i Niepodzielnej, dla wywyższenia wiary katolickiej oraz wzrostu życia chrześcijańskiego, władzą Pana naszego Jezusa Chrystusa, Świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz naszą, po stosownych przemyśleniach oraz wezwaniu Bożej mądrości, po zasięgnięciu rady Naszych Braci, postanawiamy i określamy (definiujemy) Błogosławionego Józefa Marię Escrivá de Balaguer Świętym, wpisujemy go do Katalogu Świętych oraz zarządzamy, aby w całym Kościele wraz z [innymi] Świętymi nabożną cześć odbierał. W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen

Jak widać, dekret kanonizacyjny, odwołujący się do władzy Głowy Kościoła, czyli Jezusa Chrystusa - jest bez wątpienia dokumentem doktrynalnym, określa jednoznacznie, że podmiot dekretu jest Świętym Pańskim, czyli że jest już na pewno w Niebie, aktualizuje będący częścią Depozytu Wiary - Wykaz Świętych i - co się z tym wiąże - ustanawia obowiązek oddawania Mu nabożnej czci w całym Kościele katolickim.