Ukochana dwójeczka, czyli: gorzałki i Kanonu - nigdy nie odmawiam!

W wielu dyskusjach prowadzonych z kapłanami katolickimi, którzy popadli w posoborowe zaczadzenie, kiedy prosi się ich o jak najczęstsze używanie Kanonu (Pierwszej Modlitwy Eucharystycznej), nieodmiennie pada odmowa argumentowana tym iż pozostałe modlitwy eucharystyczne są zatwierdzone przez Kościół, a więc niczym istotnym nie różnią się od Kanonu. Przypomnijmy iż do rewolucji liturgicznej 1969 r., ryt rzymski znał tylko jedną Modlitwę Eucharystyczną - właśnie Kanon, którego zręby historycy liturgii odnajdują już w IV w., a podejrzewa się iż sięga on swoimi korzeniami wprost w czasy apostolskie. W każdym razie jesteśmy pewni, że od VII wieku nie poczyniono w nim żadnej istotnej zmiany ( jedną z najistotniejszych zmian było dodanie doń imienia św. Józefa w 1962 r. przez bł. Jana XXIII ). Do dziś jest to modlitwa Eucharystyczna wyrażająca czytelnie i jasno najważniejsze prawdy Wiary katolickiej i apostolskiej, a co z tego logicznie wynika - jest absolutnie nieakceptowalna dla heretyków i schizmatyków.

Sobór Trydencki na sesji XXII ogłosił Kan. Nr 6 o treści:
Jeśli ktoś twierdzi, że Kanon Mszy zawiera błędy i że dlatego winien być zniesiony – niech na niego będzie anatema!

Ponieważ rewolucjoniści liturgiczni 1969 r. nie mogli "tak po prostu" usunąć Kanonu z Mszału Rzymskiego, użyto innego fortelu - obok nieco okrojonego Kanonu (przemianowanego na Pierwszą Modlitwę Eucharystyczną) wprowadzono "trzy dodatkowe" modlitwy Eucharystyczne "do wyboru" (aby można było bezkarnie nie używać Kanonu). W Trzeciej Edycji Mszału Rzymskiego (posoborowego) w Polsce jest ich już do wyboru dziesięć, a na całym świecie zatwierdzono ich już ponad czterysta (podaję za ks. prof. Poradowskim - "Kościół od wewnątrz zagrożony"). Mimo "tak wielkiego wyboru" i tak podczas przytłaczającej większości Mszy świętych używa się "dwójki" (czyli: Drugiej Modlitwy Eucharystycznej), bo jest najkrótsza. W popularnych modlitewnikach również króluje "dwójeczka", tekst Kanonu znaleźć można jedynie w nielicznych publikacjach, a jeśli nawet jakimś cudem przez nieuwagę księdza redaktora zostanie opublikowany, to z reguły upycha się go gdzieś z tyłu, za modlitwami po Mszy świętej. Co ciekawe, w używanych w Polsce mszałach ołtarzowych w obrzędach Mszy św. po łacinie jest podany tekst tylko jednej modlitwy Eucharystycznej. Proszę odgadnąć: której i odpowiedzieć sobie na pytanie: dlaczego jest to "dwójeczka"?

Oto kilka fotokopii ze znalezionych u mnie w domu posoborowych modlitewników:

Skarbczyk, Katowice 1978 r.
Tekstu Kanonu niestety nie ma.
W opisie liturgii Mszy świętej znajdujemy "dwójeczkę" opatrzoną komentarzem:
Ta modlitwa najczęściej odmawiana jest podczas Mszy świętej dla dzieci, bo jest najkrótsza.
W niedzielę odmawia się często III Modlitwę eucharystyczną - str. 80



Droga do Nieba, Katowice 1983 r.
W opisie liturgii Mszy świętej znajdujemy "dwójeczkę" (pogrubioną czcionką) poprzedzoną odesłaniem do treści Kanonu (zwykłą czcionką) na stronie 219 - czyli już za obrzędami Mszy świętej.


Skarbiec Modlitw i Pieśni, Katowice 2006 r.
W opisie liturgii Mszy świętej znajdujemy "dwójeczkę" poprzedzoną wyjaśnieniem:
W nowym Mszale ołtarzowym istnieje siedem Modlitw Eucharystycznych oraz trzy w Mszach z udziałem dzieci. Wszystkie one wydrukowane są w mszalikach. Tu ograniczymy się do II Modlitwy Eucharystycznej i I w Mszy z udziałem dzieci.


Jasno więc widać iż modlitwę eucharystyczną teoretycznie można sobie wybrać, ale jasno wskazane i preferowane jest każdorazowe "wybranie" ukochanej "dwójeczki", żeby nie wprowadzać wiernych w zakłopotanie i nie narażać ich na nerwowe spoglądanie na zegarki, a ministrantów w konsternację (z reguły zdezorientowane chłopaki słysząc Kanon gubią się i nie wiedzą, kiedy dzwonić). W wielu parafiach Kanon stosowany jest raz w roku, wyłącznie w Wielki Czwartek. Ponieważ (nie chwaląc się), dzięki naszemu blogowi powoli wzrasta świadomość liturgiczna wiernych, odebraliśmy już kilkanaście sygnałów od naszych czytelników, którzy informują iż w ich parafiach w Wielki Czwartek użyto "trójki", a nawet w jednym przypadku "dwójeczki". Czyż można sobie wyobrazić bardziej uroczystą Mszę świętą niż wieczorna Msza święta w Wielki Czwartek?

Ale - rozgadałem się - wracajmy do meritum. Porównajmy sobie zawartość teologiczną Kanonu (choćby w wersji posoborowej - ocenzurowanej) oraz "dwójeczki":

(z przyczyn technicznych proszę przewinąć stronę nieco niżej):

Pierwsza ME (Kanon Rzymski)	Druga ME
Ojcze nieskończenie dobry, pokornie Cię błagamy przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana, abyś przyjął i pobłogosławił + te święte dary ofiarne. Składamy je Tobie przede wszystkim za Twój święty Kościół powszechny, razem z Twoim sługą, naszym papieżem N. i naszym biskupem N. oraz wszystkimi, którzy wiernie strzegą wiary katolickiej i apostolskiej. Obdarz swój Kościół pokojem i jednością, otaczaj opieką i rządź nim na całej ziemi.	Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi. Spraw, aby lud Twój wzrastał w miłości razem z naszym Papieżem N., naszym Biskupem N. oraz całym duchowieństwem.
Pamiętaj, Boże, o wszystkich tu zgromadzonych, których wiara i oddanie są Ci znane.	(brak równoważnej modlitwy)
Zjednoczeni z całym Kościołem, ze czcią wspominamy najpierw pełną chwały Maryję, zawsze Dziewicę, Matkę Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa, a także świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Dziewicy, oraz Twoich świętych Apostołów i Męczenników: Piotra i Pawła, Andrzeja, Jakuba, Jana, Tomasza, Jakuba, Filipa, Bartłomieja, Mateusza Szymona i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa, Sykstusa, Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, Jana i Pawła, Kosmę i Damiana i wszystkich Twoich Świętych. Przez ich zasługi i modlitwy otaczaj nas we wszystkim swoją przemożną opieką.	(brak równoważnej modlitwy)
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę od nas, sług Twoich i całego ludu Twego. Napełnij nasze życie swoim pokojem zachowaj nas od wiecznego potępienia i dołącz do grona swoich wybranych.	(brak równoważnej modlitwy)
Prosimy Cię, Boże, uświęć tę Ofiarę pełnią swojego błogosławieństwa, mocą Twojego Ducha uczyń ją doskonałą i miłą sobie, aby się stała dla nas Ciałem i Krwią Twojego umiłowanego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa.	Zaprawdę, święty jesteś, Boże, źrodło wszelkiej świętości. Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas Ciałem i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On to w dzień przed męką wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce, podniósł oczy ku niebu, do Ciebie, Boga, swojego Ojca wszechmogącego, i dzięki Tobie składając, błogosławił, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane. Podobnie po wieczerzy wziął ten przesławny kielich w swoje święte i czcigodne ręce, ponownie dzięki Tobie składając, błogosławił, i podał swoim uczniom mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.	On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane. Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom, mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.
Boże Ojcze, my, Twoi słudzy, oraz lud Twój święty, wspominając błogosławioną mękę, zmartwychwstanie oraz chwalebne wniebowstąpienie Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, składamy Twojemu najwyższemu majestatowi z otrzymanych od Ciebie darów Ofiarę czystą, świętą i doskonałą, Chleb święty życia wiecznego i Kielich wiekuistego zbawienia. Racz wejrzeć na nie z miłością i łaskawie przyjąć, podobnie jak przyjąłeś dary swojego sługi, sprawiedliwego Abla, i ofiarę naszego Patriarchy Abrahama oraz tę ofiarę, którą Ci złożył najwyższy Twój kapłan Melchizedek, jako zapowiedź Ofiary doskonałej.	Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia i dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli.
Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, niech Twój święty Anioł zaniesie tę Ofiarę na ołtarz w niebie przed oblicze boskiego majestatu Twego, abyśmy przyjmując z tego ołtarza Najświętsze Ciało i Krew Twojego Syna, otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę.	Pokornie błagamy, aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa.
Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach którzy przed nami odeszli ze znakiem wiary i śpią w pokoju. Błagamy Cię, daj tym zmarłym oraz wszystkim spoczywającym w Chrystusie udział w Twojej radości, światłości i pokoju.	Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach, którzy zasnęli z nadzieją zmartwychwstania, i o wszystkich, którzy w twojej łasce odeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości.
Również nam, Twoim grzesznym sługom, ufającym w Twoje miłosierdzie, daj udział we wspólnocie z Twoimi świętymi Apostołami i Męczennikami: Janem Chrzcicielem, Szczepanem, Maciejem, Barnabą, Ignacym, Aleksandrem Marcelinem, Piotrem, Felicytą, Perpetuą, Agatą, Łucją, Agnieszką, Cecylią, Anastazją i wszystkimi Twoimi Świętymi; prosimy Cię, dopuść nas do ich grona nie z powodu naszych zasług, lecz dzięki Twojemu przebaczeniu.	Prosimy Cię, zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w życiu wiecznym z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami, i wszystkimi świętymi, którzy w ciągu wieków podobali się Tobie, abyśmy z nimi wychwalali Ciebie przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.
Przez Chrystusa, naszego Pana, przez którego, Boże, wszystkie te dobra ustawicznie stwarzasz, uświęcasz, ożywiasz, błogosławisz i nam ich udzielasz.	(brak równoważnego wezwania)
Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. Amen.	Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. Amen

Jak widać, "dwójeczka" jest bardzo uboga w czystą doktrynę katolicką i nie powinno nikogo dziwić iż jej treść jest akceptowalna dla większości protestantów. A my przecież jesteśmy katolikami i wyznawanie Wiary katolickiej jest naszą chlubą, prawda?